Podstawową umiejętnością każdego pisarza w kontekście akademickim i zawodowym jest konstruowanie skutecznych argumentów. Choć z konieczności krótka, ta strona zawiera wprowadzenie do podstawowych elementów argumentacji i strategii konstruowania skutecznych argumentów.
Typowy argument zawiera trzy podstawowe elementy:
- twierdzenie lub teza
- oświadczenie(a) dotyczące powodów
- dowody / wsparcie / dowody / kontrargumenty
Twierdzenie/teza
Twierdzenie lub teza jest jasnym przedstawieniem stanowiska, o przyjęcie którego prosisz czytelników. Zastrzeżenie może dotyczyć całego tekstu, określonej części tekstu, pojedynczego akapitu lub pojedynczego zdania. W idealnym przypadku twierdzenia prezentowane w każdym z tych przypadków powinny być spójne w całym tekście. Twierdzenie obejmuje informacje, o zaakceptowanie przez czytelników jako prawdziwe, lub działania, które chcesz, aby zaakceptowali i podjęli, i musi być poparte konkretnymi powodami, wraz z dowodami je potwierdzającymi.
Pierwszym krokiem podczas planowania kłótni jest określenie swojego stanowiska i złożenie wniosku. Oczywiście Twoje stanowisko jest Twoją opinią, ponieważ Twoje argumenty powinny w jakiś sposób odzwierciedlać Twój punkt widzenia. Kiedy zdefiniujesz swoje stanowisko i zgłosisz twierdzenie, musisz wziąć pod uwagę kontekst argumentacji – otoczenie – a także dane lub założenia, które są uzgodnione lub niepodważalne w tym kontekście. Pomoże to czytelnikom zrozumieć tło argumentacji i przyjęte lub zrozumiane stanowiska.
Oświadczenie (powody)
Twoje powody wyjaśniają, dlaczego zajmujesz takie stanowisko i dlaczego wierzysz w to, co robisz. Musisz to przeliterować czytelnikowi, bo argument wymaga czegoś więcej niż tylko dobrej tezy. Każdy argument będzie zawierał listę powodów i dowodów. Powody te powinny być konkretne i poparte dowodami. Każde uzasadnienie powinno zawierać następujące elementy: powód (uzupełniający); wyjaśnienie/definicja przyczyny; dowód; wyjaśnienie wartości tego dowodu.
Pamiętaj, że Twoje roszczenie musi być poparte powodami: Twoimi pomysłami. Kluczem do silnego argumentu jest początekTwoje pomysły, a nie tych z twoich źródeł. Jeśli zaczniesz od pomysłów swoich źródeł, łatwo wpaść w pułapkę pisania artykułu, który będzie głównie podsumowaniem tego, co myślą lub mówią inni ludzie. Aby tego uniknąć, zacznij planować swoją argumentację od listytwójpowody wspierające. Pod każdym powodem wypisz informacje, które musisz podać, aby go wyjaśnić. Część z tych informacji będzie dowodem ze źródeł zewnętrznych, ale część z nich może opierać się na Twoim własnym doświadczeniu lub własnych wyjaśnieniach, dlaczego uważasz, że coś jest ważne.
Ponadto, jak omówiono wPisanie jako proces poznawczy i praktyka społeczna, opracowując powody wspierające, pamiętaj o odbiorcach.
- Co oni wiedzą na Twój temat?
- Co o tym myślą?
- Jakiego rodzaju pomysły i dowody uznają za najbardziej przekonujące i interesujące?
- Jakie pytania zadaliby w związku z Twoim roszczeniem i czy kwestionowaliby jakąkolwiek część tego, co masz do powiedzenia?
Na tej podstawie możesz stworzyć ogólny zarys, wymieniając główne powody potwierdzające, dowody, których chcesz użyć, aby wyjaśnić te powody, oraz wszelkie pytania i wyzwania, na które musisz odpowiedzieć, aby przekonać czytelników. Ogólny zarys może pomóc Ci dowiedzieć się, jakiego rodzaju badania musisz jeszcze przeprowadzić lub pomóc Ci zauważyć fragmenty Twojej argumentacji, które wymagają dodatkowego wsparcia lub które mają już mnóstwo dowodów.
Dowody/Wsparcie/Dowody/Kontrargumenty
Dobry argument wyjaśni, w jaki sposób każdy dowód odnosi się do argumentu i dlaczego dowód jest cenny i wiarygodny. Głównym celem wsparcia jest wyjaśnienie, dlaczego Twoje powody są uzasadnione. Chociaż wsparcie może przybierać różne formy, zawsze powinieneś myśleć o nim jako o logicznym wyjaśnieniu.
Zwykle dowody potwierdzające obejmują fakty, pomysły i cytaty z bieżących badań i/lub ekspertów, przykłady przypadków związanych z danym tematem oraz cytaty osób, których ten temat dotyczy. Jak widać, dowody potwierdzające często pochodzą z materiału źródłowego, ale nigdy nie używaj cytatu lub parafrazy bez natychmiastowego wyjaśnienia ich znaczenia dla twojego rozumowania, nigdy nie pozwól, aby źródło przemówiło za ciebie i nigdy nie pozwól, aby źródło miało ostatnie słowo w twoim przypadku argument.
Ogólnie rzecz biorąc, dowody/wsparcie, których używasz w pisaniu akademickim, przybierają trzy podstawowe formy:
- Fakty (informacje sprawdzone – okazały się prawdziwe i informacje, które nie są oparte na osobistej opinii, choć można mieć na ten temat zdanie);
- Opinia autorytatywna (zeznania ekspertów w danej dziedzinie — często znajdowane w drodze badań — należy jednak zachować ostrożność, aby zidentyfikować wszelkie stronniczość w stanowisku źródła, które mogłyby mieć wpływ na ważność opinii, ponieważ ważność opinii zależy od autorytetu) źródła);
- Logika (dowód logiczny powstaje poprzez myślenie o faktach i autorytatywnych opiniach; dowód logiczny stanowi dowód tezy poprzez wykazanie związku między tezą a faktami lub autorytatywnymi opiniami; dowód logiczny powstaje w umyśle osoby wysuwającej argument).
Apelacje/dowody retoryczne: etos, patos, logos
Innym sposobem myślenia o dowodach, które podajesz na poparcie swojej tezy, są retoryczne apele lub dowody. wRetorykaArystoteles identyfikuje trzy kanoniczne sposoby dowodu artystycznego: etos, patos i logos. Twierdzi, że aby przekonać, trzeba emanować dobrym charakterem, poruszać odbiorców odwoływaniem się do emocji i przedstawiać dobre powody. Ilekroć czytasz argument, musisz zadać sobie pytanie: „Czy to jest przekonujące?” Odwołania retoryczne są powszechne w prawie wszystkich argumentach i mogą zapewnić narzędzia do analizy i zrozumienia skutecznych praktyk argumentacyjnych.
Etos: wizerunek pisarza
Etos można z grubsza przetłumaczyć jako etykę lub praktykę etyczną, ale dokładniejszym użyciem tego terminu byłby „wizerunek” pisarza. Arystoteles używa etosu, aby określić charakter mówcy takim, jaki wydaje się on słuchaczom, ponieważ wierzy, że jeśli słuchacze zaakceptują, że mówca ma „zdrowy rozsądek, dobry charakter moralny i dobrą wolę”, będą bardziej skłonni uwierzyć w to, co mówi ten mówca . Chociaż możemy również zdefiniować etos w kategoriach odpowiedniej wiedzy specjalistycznej lub autorytetu, dla autora najważniejsze jest ustanowienie i przedstawienie wiarygodności odbiorcom. W związku z tym etos pisarza kształtuje się w dużej mierze przez dobór słów i styl, co może stanowić problem dla nowicjuszy, którzy mogą zostać poproszeni o tworzenie tekstów tak, jakby mieli władzę przemawiania przekonująco, podczas gdy w rzeczywistości mogą być stosunkowo nowicjuszami w tej dziedzinie i większe pole. Aby rozwinąć etos, należy używać języka odpowiedniego do sytuacji retorycznej – włączając w to odpowiednie słownictwo i poprawną gramatykę – oraz oferować szczerą i uczciwą prezentację informacji. W ten sposób wykażesz się rzetelnością, kompetencjami i szacunkiem dla idei i wartości odbiorców.
Patos: emocje publiczności
Patos to odwoływanie się do emocji, gdyż pisarz musi je także poruszyć, aby pobudzić odbiorcę do działania. Mogą to być dowolne emocje: miłość, strach, patriotyzm, poczucie winy, nienawiść, radość itp. Im więcej ludzi reaguje bez pełnego rozważenia powodu argumentu, tym skuteczniejszy może być ten argument. Chociaż żałosny urok może powodować manipulację, jest kamieniem węgielnym motywowania ludzi do działania. Wiele argumentów jest w stanie logicznie przekonać ludzi, ale apatyczna publiczność może nie zastosować się do wezwania do działania. Odwołania do patosu działają na nerwy i zmuszają ludzi nie tylko do słuchania, ale także do zrobienia kolejnego kroku i działania w świecie. Aby odwołać się do emocji odbiorców i wywołać reakcję emocjonalną, pisarz powinien używać żywego, konkretnego i figuratywnego języka.
Logos: argumenty logiczne
Logos jest odwołaniem do rozumu i odnosi się przede wszystkim do wszelkich prób odwoływania się do intelektu. Ponieważ w naszym społeczeństwie logika i racjonalność są wysoko cenione, logos jest zwykle uprzywilejowany w stosunku do etosu i patosu. Jednak jako odwołanie retoryczne logos opiera się najczęściej na prawdopodobieństwie, a nie na pewnej prawdzie, ponieważ często nie możemy niczego wiedzieć z absolutną pewnością, a mimo to musimy działać. Aby odwołać się do logiki i wywołać poznawczą, racjonalną reakcję, autor często używa bardziej teoretycznego lub abstrakcyjnego języka, który zawiera dosłowne lub historyczne analogie, definicje, dane i statystyki oparte na faktach, cytaty i cytaty ekspertów i autorytetów, a także świadome opinie. Perswazja w dużej mierze polega na przekonywaniu ludzi, aby zaakceptowali nasze założenia jako prawdopodobnie prawdziwe. Podobnie ujawnianie wątpliwych założeń w czyjejś argumentacji jest skutecznym sposobem przygotowania słuchaczy do zaakceptowania własnego, przeciwnego stanowiska.
Kontrargumenty
Pomimo starannego skonstruowania argumentu, nadal mogą istnieć kontrargumenty, których można użyć. Można je obalić w drodze ciągłego dialogu lub uprzedzając kontrargument, przedstawiając obalenie jako integralną część własnej argumentacji. Pamiętaj, że każde obalenie jest argumentem samym w sobie i dlatego może obejmować wszystkie elementy argumentu.
Krótko mówiąc, pamiętaj, że odnosząc się do ewentualnego kontrargumentu, musisz znać przeciwne argumenty, odeprzeć je formułując na nie odpowiedzi i przestrzegać wszystkich zasad dowodowych, którymi posłużyłeś się na poparcie swojej tezy. Jeśli ci się to uda, twój argument będzie znacznie silniejszy.
